We hebben een heel rustige en snelle vlucht naar München: geen turbulentie en een short-cut via Denemarken (schijnt korter / sneller te zijn dan over Engeland en Nederland). Aad heeft een paar uur kunnen slapen, Tineke alleen een paar hazenslaapjes. Aan het eind van de vlucht krijgen we een ontbijt geserveerd en om even over twee in de middag landen we met 1 uur vertraging op het Franz Josef Strauss vliegveld in München.

We hebben genoeg tijd om naar de gate te lopen voor de volgende vlucht naar Amsterdam. Daar wacht ons een vervelende verrassing: het vliegtuig en de gezagvoerder van het vliegtuig zijn wel aanwezig maar een aantal bemanningsleden moet nog uit Lyon komen (en het vliegtuig daar is nog niet vertrokken). Een onbekende vertraging die uiteindelijk 3 uur gaat duren. We doden de tijd met o.a. een paar spelletjes skipbo. Vanwege de vertraging krijgen we een voucher van 10 Euro om wat eten / drinken te kopen. Met ruim 3 uur vertraging vertrekken we om twintig over zes naar Amsterdam waar we om half acht landen.

Na de landing is het een enorm eind lopen naar bagageband 18. De koffers komen er gelukkig snel aan dus kunnen naar de uitgang. Cees heeft de taxi die ons komt ophalen al gebeld en we kunnen vrijwel direct instappen. 25 minuten later zijn we bij C&C thuis.

Kopje koffie met een boterham en naar bed. Door het tijdverschil (9 uur) en het reizen zijn we allemaal wel aan wat slaap toe. We zijn echter al vroeg wakker (jetlag) dus Aad naar beneden voor een kopje thee, blog en de krant lezen. Tineke krijgt van Caroline – die ook wakker is – een kopje thee op bed. Cees gaat om acht uur snel even naar de AH voor o.a. kwark en vers fruit dus we krijgen weer een heerlijk ontbijt voorgeschoteld – daar kunnen we geen genoeg van krijgen (moeten we misschien maar mee door gaan!). Om half tien nemen we hartelijk afscheid – drie weken met z’n vieren op pad is geen kleinigheid. We hebben een fantastische vakantie gehad zonder problemen en ongelukken dus daar kunnen we met volle tevredenheid op terug kijken. Om 12 uur zijn we weer thuis waar ons een stapel post wacht (door onze lieve buurvrouw verzameld) en een bosje rozen van een onbekende gever (waarvoor hartelijke dank♥). We hopen dat jullie genoten hebben van onze blog en hopelijk tot een volgende keer!

Uitslapen en om 9 uur een heerlijk ontbijt👍

Koffers inpakken en uitchecken bij het hotel. De bagage kan in het hotel blijven staan en wij wandelen voor de laatste keer de stad in richting Yaletown – ook een wijk die opgeknapt is en waar nu veel winkeltjes, restaurantjes en ander vermaak te vinden is. Eerst koffie bij een Italiaanse koffietent. Op het plein voor de koffietent zijn de restanten van een grote draaischijf voor treinen te zien en ook het oude gebouw waar vroeger de stoomlocomotieven werden gerepareerd. Er staat nog 1 locomotief uit 1886 die van de schroothoop gered is, o.a. door een crow fund actie onder de locale bevolking. Een heel leuk bezoek aan het kleine museum met een heel gedreven vrijwilliger die ons een rondleiding gaf. Top!

In de wijk ook een aantal leuke parken met veel wandelende, joggende en fietsende mensen.

De lunch gebruiken we bij het restaurant van de Yaletown brouwerij (en na een lekker biertje heb je wel een middagdutje verdiend!).

Het gebouwencomplex van de brouwerij heeft ook een distilleerderij die natuurlijk even bekeken moet worden.

Terug lopen naar het hotel, bagage ophalen en wachten op de taxi die ons naar het vliegveld brengt (half uurtje rijden).

De vlucht heeft ruim een uur vertraging dus nog genoeg tijd voor een spelletje mahjong op het vliegveld.

We vertrekken om kwart voor acht ‘s avonds vanuit Vancouver voor een vlucht met Lufthansa van ruim 9 uur naar München. Aan boord krijgen we eerst een drankje, gevolgd door het diner en dan slapen!

Vannacht heerlijk geslapen in een groot bed. De herrie van het verkeer in de stad is erg meegevallen. Aangezien het kraanwater hier niet lekker is (chloor smaak en reuk) loopt Aad even naar de buurtsuper voor een tray met flesjes water (12 x 1/2 liter – hopelijk genoeg voor de komende 1,5 dag). Caroline voelt zich vandaag niet lekker en moet helaas verstek laten gaan bij het ontbijt en de dagtocht. De rest geniet van een heerlijk full Canadian breakfast (eieren, bacon, gebakken aardappelen en toast) of continental breakfast met een extra ei. Voor Caroline wordt goed gezorgd met een take-away ontbijt op de kamer.

Na het ontbijt gaan we met z’n drieën eerst naar ‘Fly over Canada’. Een 4/5 D film waarbij je als het ware virtueel over Canada vliegt. De film wordt opgeleukt met een heks en andere halloween attributen. Deze bioscoop is in Canada Place en vlakbij de cruise terminal waar ook de Koningsdam van de Holland Amerika Line ligt.

We hadden er meer van verwacht: veel poespas eromheen met heks en halloween en minder dan 10 minuten werkelijke film (waarin ook essentiële onderdelen van Canada zijn vergeten: geen beer, eland, elk of roofvogel gezien!). Na de film lopen we eerst naar de stoomklok: een door stoom aangedreven klok uit 1977 die elk kwartier een deuntje van de Big Ben speelt.

De klok staat in de wijk Gastown. Deze wijk is ooit begonnen als een taveerne die door John ‘Gassy Jack’ Deighton werd geopend. Er stond een standbeeld van Gassy Jack in de wijk maar deze is verwijderd omdat hij in 1870 met een 12-jaar oud native meisje is getrouwd. Canada heeft klaarblijkelijk besloten om standbeelden die kolonialistisch en/of racistisch zijn (of anderszins aanstootgevend) te verwijderen. Verder naar Chinatown voor de lunch. Chinatown bestond al voordat Vancouver gesticht werd en is de grootste van Canada. Veel oude gebouwen en onderweg van de haven naar Chinatown zien we ook heel veel zwervers, daklozen, verslaafden, enz. Geen prettige omgeving om te lopen. De lunch echter is heerlijk: een grote kom beef noodle soep, top!

Na de lunch wandelen naar het Harbour Centre waar een uitkijkpunt is (Vancouver Lookout) over de hele stad (147 meter hoog). Het is vandaag opnieuw prachtig weer dus hebben we een heel mooi uitzicht over de stad en de haven.

Het laatste bezoek vandaag is aan het Stanley Park, aan de andere kant van het schiereiland. Het is te ver om te lopen dus nemen we een taxi die door een hotel in de buurt wordt geregeld (de meeste mensen zijn hier heel behulpzaam en vriendelijk). Onderweg naar Stanley Park komen we in een demonstratie terecht. Duizenden mensen vormen een menselijke keten door een groot gedeelte van de stad in solidariteit met de moedige vrouwen en mannen in Iran die protesteren tegen onderdrukking / voor vrijheid van meningsuiting.

In het Stanley Park bekijken we de totem palen die een gedeelte van de geschiedenis vertellen van de eerste inwoners van Canada. Het park is bijzonder populair – fietsen, wandelen, skaten, picknicken, enz. Vanaf Stanley Park heb je ook een mooi uitzicht op het drukbebouwde centrum.

Het regelen van een taxi om terug te gaan naar het hotel blijkt heel lastig. Met de Nederlandse telefoon kun je klaarblijkelijk geen taxi nummers bellen (gratis nummers?) dus laten we een andere taxi chauffeur (die al een vrachtje heeft) een nieuwe bestellen. Deze komt echter niet opdagen en na een half uurtje wachten besluiten we dan maar te gaan lopen. Bij de grote verkeersweg richting stad nemen we de bus (de chauffeur laat ons zo doorlopen naar achteren zonder dat we hoeven te betalen). Dan nog een kleine kilometer lopen vanaf de bushalte naar het hotel: we hebben onze beweging vandaag wel gehad (totaal zo’n 12 km gelopen). We nemen een koffie van Tim Hortons mee naar de kamer. Even bijkomen en om 7 uur diner. Caroline is intussen ook weer redelijk opgeknapt en vergezelt ons gelukkig weer bij het diner. Nog een spelletje en het laatste restje port en dan naar bed. Weer een mooie maar heel vermoeiende dag!

De laatste camping ligt tussen een spoorlijn en een autoweg in en dus veel geluid om ons heen. Er staan allerlei soorten campers en caravans hier: van klein tot heel groot!

Gisteravond een aantal treinen die langs reden maar vannacht viel dat gelukkig erg mee. We hebben goed geslapen tot ongeveer half zeven toen de eerste trein voorbij denderde. Douchen, ontbijten, de laatste spullen verzamelen, de binnenkant van de camper een beetje schoonmaken, afvalwatertanks legen en dan op pad naar het inleveradres van de camper. Het is bewolkt en de wolken hangen erg laag: de bovenkant van de brug is niet te zien.

Eerst nog even tanken (benzine en propaan) en om kwart over tien de camper inleveren. We hebben geen schade gereden en degene die de campers inneemt is snel klaar met de inspectie en het papierwerk. We krijgen de borg binnen een paar dagen terug en ook het rubberringetje van de waterslang dat we onderweg gekocht hebben ($4) krijgen we zelfs vergoed.

Met de taxi rijden we 28 km naar het hotel in het centrum van Vancouver: Best Western Premier Chateau Granville waar we 2 nachten verblijven. We kunnen direct inchecken en naar de kamer: een mooie ruime suite (slaapkamer en woonkamer) op de 3de verdieping. Eerst een kop koffie met een muffin bij een koffietentje in de buurt en dan wandelen naar Granville eiland: een populair uitgaansgebied met heel veel winkeltjes, restaurantjes, een overdekte markt, haven, kunst academie, enz., enz.

Grote opslagsilo’s die tot kunst verheven zijn:

Een lange rij voor de winkel waar ze doughnuts verkopen: dat moeten wel heel speciale doughnuts zijn!

Het is vandaag erg druk: misschien omdat het vrijdag is maar misschien ook omdat het vandaag een nationale herdenkingsdag is voor de geschiedenis van de kinderen (en de familie) van de oorspronkelijke inwoners van Canada die geleden hebben onder het residentiële schoolsysteem in Canada (veel inheemse kinderen zijn gediscrimineerd en overleden in o.a. katholieke kostscholen, zie o.a. dit arikel). Een triest onderdeel van de Canadese geschiedenis.

Bij een lokale distilleerderij moeten we toch even een Whiskey Flight (en een cocktail) proeven!

We gaan met de watertaxi terug richting hotel.

Wat eten in een Vietnamees restaurant (enorm rumoerig) waarna we terug wandelen naar het hotel.

Onderweg komen we een Tim Hortons tegen dus koffie mee voor op de kamer. Na een spelletje skipbo het verslag bijwerken en naar bed: lekker uitrusten en uitslapen na een lange, mooie maar vermoeiende dag.

Na een goede nachtrust om kwart voor negen ontbijt. We kunnen merken dat we tegen het einde van de vakantie aanlopen want sommige levensmiddelen zijn ‘out of stock’ in de camper! Geen eieren, laatste restje kwark en geen banaan en nectarine in de vruchtensalade😇.

Vandaag gaan we eerst de Butchart Gardens bezoeken voordat we vanmiddag Vancouver eiland verlaten. Onderweg naar de tuin zien we – in een woonwijk – langs de kant van de weg plotseling twee reeën, heel bijzonder.

We maken een wandeling door de prachtige tuinen van Butchart Garden. Mevrouw Butchart is rond 1910 met de aanleg van de tuinen begonnen nadat de groeve niet meer bruikbaar was voor de cement productie. Fantastisch mooi aangelegd en heel erg goed verzorgd door de 50(!) hoveniers die hier permanent bezig zijn. De tuinen zijn het hele jaar geopend.

Na de lunch met soep, salade en hotdog rijden we naar de veerboot in Swartz Bay (20 minuten rijden) waar we veel te vroeg aankomen. Echter: we kunnen een uur eerder met de veerboot dan oorspronkelijk gepland (hij is nog niet vol en we zijn op tijd) dus varen we om 3 uur richting Vancouver. De boot vaart op aardgas en maakt een heel bijzondere oversteek tussen de verschillende eilanden door die tussen Victoria en Vancouver in liggen (met onderweg een overstekende zeehond!).

In de buurt van Vancouver hebben we zicht op de haven (steenkolen, containers, enz.) en de skyline van Vancouver.

Eenmaal weer aan wal is het nog 40 km rijden naar de laatste camping. Het is erg druk op de weg maar gelukkig geen lange files. De Burnaby Cariboo RV Park and Campground is redelijk eenvoudig te vinden (lang leve de navigatie op de telefoon!) en ook hier staan heel veel grote campers en trailers min of meer vast opgesteld op kleine plaatsen met heggen ertussen. Niet erg aantrekkelijk maar we staan hier maar 1 nacht.

Restjes eten op de camping: maaltijdsoep gemaakt uit verschillende overblijfselen die we nog hadden staan en Devon custard uit een blikje als toetje. Afwassen, kop koffie, spelletje met een glaasje wijn/port en dan de koffer inpakken want morgen moeten we de camper inleveren.

Het was weer een mooie dag: heerlijk weer, prachtige tuinen en een mooie boottocht.

We hebben nog 1 nacht hier op de camping en 2 nachten in Vancouver in een hotel: dan zit de vakantie er al weer op. Zondagavond vliegen we via München terug naar Amsterdam waar we maandagmiddag laat hopen aan te komen.

Dreigende luchten vanmorgen met ook wat regen. Niet koud: zo’n 11 graden.

Na het ontbijt rijden we – in de regen – om kwart over acht met 1 camper richting de stad Victoria. We weten waar we moeten zijn om te parkeren (slechts op bepaalde plaatsen mogelijk) en moeten het bustarief betalen ($35/dag dus dat valt wel mee voor het centrum van een grote stad). De plaats waar we in moeten schepen voor de orka tocht is snel gevonden (goede aanwijzingen door Doets en de bootmaatschappij). Stipt om tien uur vertrekken we met de boot na uiteraard eerst de veiligheidsinstructies gehad te hebben. Een fantastische tocht van 3,5 uur waarin we in totaal 9 verschillende orka’s gezien hebben (2 groepjes van 2 en 1 groepje van 5) en ook een flink aantal zeehonden. De aalscholvers waren ook ruim vertegenwoordigd.

Na afloop eerst wat eten op de Fisherman’s Wharf: een prachtig en veelkleurig stukje haven.

Terug naar de camper om wat jassen en truien te dumpen. Tineke en Caroline even wat rusten terwijl Aad en Cees het gebied rondom het parlementsgebouw verkennen.

Met z’n allen langs de boulevard richting China Town: de oudste van Canada.

Onderweg wat drinken en aan het begin van de avond wat eten in een Chinees restaurant in China Town.

Terug wandelen naar de camper maar eerst nog even het verlichte parlementsgebouw op de foto (de verlichting sprong om half acht aan – precies op het moment dat wij er langs liepen.

In het donker terug naar de camping, koffie, spelletje en wat later naar bed dan gebruikelijk. We hebben morgenochtend geen strakke planning die we moeten halen: eerst naar Butchart Garden en om 3 uur bij de veerboot zijn voor de overtocht naar Vancouver: onze laatste camping van deze reis.

De dag begint fris (10 graden) en mistig.

Tegen tienen hebben we ontbeten en zijn we weer losgekoppeld van stroom, water en riool dus vertrekken we richting Victoria, de hoofdstad van de Canadese provincie Brits-Columbia. Het is zo’n 300 km rijden dus we hebben nog wat voor de boeg. Na een kwartiertje rijden begint de zon al te schijnen (de mist komt vanuit de oceaan het land binnen drijven). Het oponthoud bij de wegwerkzaamheden (waar we eergisteren ook langs gekomen zijn) valt mee: 1 km file = ca. 10 minuten wachten. De werkzaamheden zelf zijn over een lengte van 2 km: er moet enorm veel werk verricht worden om de weg weer op orde te krijgen! We hobbelen over een steile onverharde weg naar boven!

Na een kleine 100 km de eerste stop in Port Alberni voor benzine en een kop koffie met appel fritter / pecan doughnut bij – uiteraard – Tim Hortons. Weer een 100 km verder komen we in Chemainus waar we de lunch nuttigen: een boterham met een kop bouillon in de schaduw tussen de campers (we moeten onze voorraad nog opmaken!). Chemainus is van oorsprong een houtkapdorp, ontstaan in 1858. De naam is afkomstig van een oude inheemse shaman en voorspeller “Tsa-meeun-is” (gebroken borst). De legende vertelt dat de man een grote wond in zijn borst overleefde om daarna een grote chief en leider onder zijn volk te worden. Het dorp is nu bekend om zijn vele mooie muurschilderingen.

De volgende ultrakorte stop is in Duncan waar een verzameling (oude historische) totempalen zou moeten staan. Echter, bij onze rit door het dorp en bij het (bus)station zien we geen totempalen staan. Het is al redelijk laat in de middag en we moeten nog 75 km rijden dus we vinden het wel goed en slaan een bezoek aan de totempalen over. Het laatste deel van de rit is druk – het is duidelijk te merken dat we Victoria naderen. De camping (Oceanside Resort) is middels navigatie snel gevonden: een mooie grote camping die vol staat met enorm grote campers. Zeer waarschijnlijk Canadezen uit de regio die deze camping als vakantie adres gebruiken (soort sta caravans in Nederland). De receptie is gesloten maar de papieren voor ons liggen klaar om zelf in te vullen en de aangewezen plek op te zoeken. Na het installeren rijden we met 1 camper door naar een restaurant in de buurt.

Heerlijk gegeten, kop koffie, spelletje en opnieuw op tijd naar bed want morgenochtend om 10 uur gaan we weer varen: een boottocht vanuit Victoria om orka’s te spotten. We zijn benieuwd of dat gaat lukken!!

Afgelopen nacht toch kouder geweest dan we verwacht hadden: de dekens hadden we echt wel nodig.

Na het ontbijt rijden we met 1 camper naar Ucluelet om in te checken bij Jamie’s Whaling station.

We zijn te vroeg – dat weten we – maar het wachten wordt nog langer omdat de boot te laat van de vorige trip terug komt en eerst nog moet tanken. We gaan met z’n drieën: Caroline voelt zich niet helemaal lekker en blijft achter bij de camper (maakt wel een bezoek aan het prachtige aquarium – dat hebben wij gemist!).

Rond half een mogen we aan boord na eerst een grondige veiligheidsinstructie gehad te hebben. Uiteraard allemaal zwemvesten aan. De boot is niet zo groot (max. ongeveer 16 man). De zee is rustig, een lekkere temperatuur en een zonnetje dus de vooruitzichten zijn goed.

Het wordt een prachtige tocht van ruim 2,5 uur tussen de eilanden en in de baaien ten zuiden van Ucluelet. Zeearend, zeehonden, zeeotters, zeeleeuwen, bultrug walvissen, aalscholvers, enz. Een unieke ervaring!

Zelfs een walvis helemaal uit de zee op zien springen maar dat was voorbij voordat er een foto gemaakt kon worden. Prachtig om te zien!

Na afloop van de boottocht een kopje bouillon met een boterham in de camper en dan op naar Tofino. Langs deze kust moeten dus de surfstranden liggen. Het is mistig (zeemist) maar er zijn wel de nodige surfers die het gaan proberen. Een heel bijzonder landschap langs de kust: heel groen, hier en daar zelfs regenwoud en een enorm lang zandstrand met heel veel wrakhout op de kust.

In Tofino eten we fish & chips / caesar salad bij een klein lokaal tentje. Heerlijk!

Voor donker weer op de kampeerplek, koffie, spelletje en na een prachtige dag op tijd naar bed. Morgen 300 km rijden naar Victoria (de hoofdstad van Vancouver eiland).

Na het ontbijt met de standaard heerlijke fruitsalade van Tineke rijden we om kwart voor tien weg richting Ucluelet dat aan de Westkust van Vancouver eiland ligt (zo’n 168 km rijden).

De eerste stop onderweg is op zo’n 50 km bij een spiegelglad meertje met een perfecte reflectie van de bergen in het water.

Na een paar kilometer komen we bij de Cathedral Grove – een park met enorm oude hoge Douglas dennenbomen. Het duurt even voor we een parkeerplekje gevonden hebben – we moeten wachten tot er iemand vertrekt en een plaats achterlaat die groot genoeg is voor de camper. Een prachtig park met uitstekende wandelpaden en toiletten (die zijn trouwens overal enorm goed geregeld en onderhouden, een compliment voor de Canadese toeristen voorzieningen!).

In Port Alberni stoppen we voor de lunch met koffie en een wrap bij Tim Hortons. Aangezien het alleen een drive-thru is moeten we de lunch gebruiken op de parkeerplaats (maar wel lekker in de schaduw van de camper – het is 24 graden en volle zon!).

Verderop richting Ucluelet nog een stop bij een waterval. Er staat echter niet veel water in de rivier: het is kurkdroog op Vancouver eiland – heel veel loofbomen hebben last van de droogte en laten de bruin verdorde bladeren al vallen. De bevolking smacht naar regen!

Een eindje voor Ucluelet zijn wegwerkzaamheden. Over een lengte van een aantal kilometers is slechts 1 rijstrook beschikbaar en moeten we even wachten. Voor ons valt het mee maar als we voorbij de wegwerkzaamheden komen staat er een enorme file voor auto’s die de andere kant op willen. Om half vier komen we op de camping aan: Surf Junction Campground.

Volgens de beschrijving van Doets zou het een topcamping moeten zijn maar we krijgen een andere indruk. De man bij het inchecken (surf hippie met lange haren) draait ongeïnteresseerd z’n standaard verhaal af en we krijgen een campingplaats op het achterste veld aangewezen (een kilometer van de receptie). Wel een volledige hook-up maar geen internet bij de kampeerplaats (hiervoor moeten we naar het toiletgebouw).

We bellen Jamie’s Whalestation in Ucluelet om de boottocht morgen (walvissen spotten) te bevestigen. Waivers on-line invullen dat na nogmaals bellen eindelijk lukt. Na een kop koffie / thee rijden we met 1 camper naar de kust van het schiereiland. We hadden ons dit heel anders voorgesteld. De kuststrook is volledig begroeid met bos en overal zie je (grote) huizen tussen de bomen staan. We parkeren op twee verschillende plaatsen om langs het kustpad met uitkijkpunten te wandelen. Echter: waar de mensen surfen zien we niet (heel veel auto’s die we vandaag tegenkwamen hebben 1 of meerdere surfplanken aan boord dus er moet hier veel gesurfd worden). Morgen maar verder onderzoeken.

Op de terugweg landen we aan bij een restaurantje in het dorp: Cedar Grill waar we heerlijk gegeten hebben. Terug naar de camping in het bijna donker. Met koffie en een spelletje sluiten we de dag af. Was weer mooi!

Afgelopen nacht niet koud geweest: 12 graden dus hoeft er ook geen kachel meer aan ‘s morgens vroeg. Na het ontbijt rijden we om even over negen weg richting Vancouver. De veerboot naar Vancouver eiland vertrekt om 13:25 dus we hebben genoeg tijd voor een paar tussenstops (112 km rijden = ca. 1,5 uur). Een kwartiertje buiten Whistler komt de zon door en we houden voor de rest van de dag grotendeels zonnig weer. Een mooie weg met uitzicht op de Coastal Mountain Range (met sneeuw) dus daar moet wel voor gestopt worden.

Hier staan wat informatieborden over de natives (lokale Indiaanse bevolking); ook alle verkeersborden zijn in deze streek tweetalig: Engels en de lokale – onuitspreekbare – native taal.

We drinken heerlijke koffie in een lokaal eetcafe in Squamish. Het is vrij rustig op de weg dus komen we zonder oponthoud om ongeveer half twaalf aan bij de veerboot (het laatste stukje via een enorme kronkelweg: eerst een paar kilometer doorrijden voorbij de terminal, omkeren en dan over de snelweg weer terug naar de terminal – vandaar de onlogica van onderstaande verkeersborden).

De veerboot is door Doets vooraf geboekt en betaald dus kunnen we snel door bij het inchecken. Het enige oponthoud is een leuk gesprek met de man achter het loket: hij heeft in Enschede gestudeerd (GIS – Geo-Information Sciences) en zijn zwager woont in Vries (vlakbij Assen) waar hij een kapperszaak runt. Leuk om regelmatig mensen tegen te komen die banden hebben met Nederland. Ook het aantal Nederlanders dat hier op vakantie is is vrij groot. We krijgen een sticker mee om de gaskraan van de propaanfles in de camper te verzegelen (moet tijdens de overtocht gesloten zijn).

Om 1 uur mogen we de boot oprijden en om 20 over 1 vertrek: efficient en precies op tijd! De boot is niet helemaal vol.

Als we de haven uitvaren zien we Downtown Vancouver: een wereldstad waar we over een week de laatste 2 dagen zullen doorbrengen.

De overtocht verloopt zonder problemen: een rustige zee maar wel een harde frisse wind!

Na 1,5 uur varen komen we om 3 uur in Nanaimo aan.

Soepeltjes van de boot af en 10 kilometer rijden naar de volgende camping.

Eerst thee en koffie en dan naar de Canadian Tire winkel voor een rubber ringetje voor de waterslang (is Cees kwijt geraakt – bij mij was dit ook al eerder gebeurd maar ik kon er toen één – permanent – lenen van de buurman op een eerdere camping – hier lukte dat niet). Even langs de supermarkt en de dranken winkel (liquor store – alcoholische drank mag niet in de supermarkt verkocht worden). In de supermarkt een warme maaltijd meegenomen (rijst / noodles met allerlei verschillende Chinese(?) gerechten) en bij de camper opgegeten. Heerlijk!

Het plan om naar de nabijgelegen waterval te lopen laten we maar varen: we hebben geen zin / puf om ca. 900 treden omhoog te lopen!!

Zoals gebruikelijk afwassen, koffie en een spelletje. Morgen verkassen naar de Westkust van Vancouver eiland (Ucluelet) op zo’n 180 km vanaf deze camping.